ρουλ(ε)μάν

το, Ν

τεχνολ.

ο κυλισιοτριβέας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. roulement < rouler < rouelle, υποκορ. τού roue «τροχός» (πρβλ. λ. ρολό)].